Blogs
Geslaagd!?
Gaaf hè, dat het straatbeeld nu weer eventjes bepaald wordt door vlaggen met tassen? Ook bij ons hangt ie hoor, want onze jongste zoon is geslaagd voor het VWO.
Dat je geslaagd bènt, betekent niet automatisch dat je je ook geslaagd voelt. Dat scholieren dit jaar het eindcijfer van één niet-kernvak mogen wegstrepen en dat de N-termen versoepeld zijn, voelt voor een deel van de scholieren alsof hun diploma minder waard is dan voor de coronajaren. Ja, wel geslaagd … maar toch anders.
Horen, luisteren, interpreteren
Een poosje geleden was het Nationale Complimentendag. Je kent misschien het filmpje wel waarin een bekende Nederlandse acteur (Pierre Bokma) een collega denkt te complimenteren. Hij zegt: “Leuk truitje” en moet daarna ontzettend door het stof om zich te verantwoorden voor deze uitspraak.
Een ogenschijnlijk simpel compliment als “Leuk truitje” kan – mede afhankelijk van de toon waarop iets gezegd wordt en de mimiek van de spreker daarbij – compleet verkeerd overkomen.
Begrenzen
Ben jij fan van het programma Kamp van Koningsbrugge of van de Vlaamse variant: Kamp Waes? Ik in ieder geval wel. Ik vind het heel bijzonder dat mensen op zo’n extreme manier hun grenzen willen opzoeken. En vooral om te zien dat de fysieke, mentale en emotionele grenzen voor iedereen anders zijn en/of op een andere plek liggen. Zo heeft de één al moeite met het overslaan van 1 nachtje slaap terwijl de ander bijna 3 dagen kan doorbuffelen voordat …
Scherp blijven
Op Youtube circuleert een filmpje getiteld ‘He’s The Best Teacher Ever’ waarin een docent levenslessen deelt met z’n leerlingen. Hoewel in scene gezet, maakt het deze lessen niet minder waar. De eerste twee lessen zijn voor mij niet nieuw (maar laat je dat niet weerhouden om zelf het filmpje te bekijken). De derde en laatste les hobbelt er wat minder opvallend achteraan, maar deze was voor mij nu juist de eye opener. Vrij vertaald is deze les:
Wroeten en zoelen
Heb je de aflevering ‘Onze boerderij’ van afgelopen zondag 21 oktober gezien? Daarin vertelde dierenarts en varkensboer Kees over zijn liefde voor varkens. Naast voldoende basisbehoeften zoals de beschikking over voldoende (buiten)ruimte, een goed onderkomen en goed voer is hij ervan overtuigd dat varkens daarnaast moeten kunnen ‘wroeten en zoelen’ om gezond en gelukkig te blijven.
Vinken èn vonken
Laatst sprak ik met een gepensioneerde man en keek samen met hem terug op zijn werkende leven als ‘groene’ ambtenaar bij diverse gemeenten. Toen hij begon met werken waren er nog niet of nauwelijks groenstructuurplannen, standaard programma’s van eisen, kwaliteitscatalogi, beheertoetsen en participatieprotocollen. Hij erkende volmondig het nut van deze instrumenten maar gaf ook aan dat …
Reparatie-reflex
Ken je dat: dat je met een (werk)probleem naar een collega of vriend stapt om daarover te sparren en dat je dan gelijk dè oplossing voorgeschoteld krijgt? En vind jij dat (ook) irritant?
Oordeel dan allereerst niet te hard over die collega of vriend. Die schiet namelijk in een reparatie-reflex** en doet dat in de meeste gevallen absoluut niet expres. Waarschijnlijk …
Persoonlijk assetmanagement
Onlangs kreeg ik de leuke kans om een gastcolumn te schrijven in het Stadswerk Magazine, het vakblad voor de professional die werkzaam is in de openbare ruimte. Ik houd daar een pleidooi om niet alleen te zorgen dat je vakinhoudelijk goed op de hoogte blijft maar ook te zorgen voor de ‘mens achter de professional’. Dat je aan een persoonlijke vorm van assetmanagement doet.
Wil je weten wat ik hiermee bedoel? Klik op de ‘lees meer knop’ om de column groter in beeld te krijgen.
Prioritijd
We kennen het allemaal wel: dat je soms loopt te mopperen dat je nergens tijd voor hebt en dat iemand dan tegen je zegt dat je eigenlijk bedoelt te zeggen dat iets geen prioriteit heeft. Nu voor veel mensen de vakantie voor de deur staat en de laatste loodjes op het werk misschien wat zwaar zijn, speelt het ‘geen-tijd-of-geen-prioriteit-dilemma’ vaak weer even op.
Don Quichot
Ben je een ‘groene’ professional, doe je je werk met hart en ziel maar voelt het alsof je een roepende in de woestijn bent? En is dat gevoel zo erg dat je zelf inmiddels ‘duurzaamheidsmoe’ bent, dat het je allemaal niet meer zo kan schelen of dat je tegen een burnout aanzit. Je bent niet de enige. De oplossing is voor iedereen anders maar één ding is zeker: afwachten helpt niet.